Vliegroutes: Bart hekelt dubbele standaarden

Brussels minister van Leefmilieu Fremault wil alle vluchten over de Vlaamse Rand laten passeren en dreigt met dwangsommen van 100.000 euro per week. Bart hekelt de dubbele standaard van sommige Vlaamse partijen: “In het Vlaams Parlement roepen ze minister Weyts op tot actie, terwijl ze vanuit de Brusselse regering de patstelling zelf mee organiseren.”

Eergisteren mochten we opnieuw een sterk stukje chantagefederalisme meemaken vanuit het Brussels Gewest. “Brussels minister Fremault, bevoegd voor leefmilieu, is ongetwijfeld in de ban van verkiezingskoorts: mede door de talloze schandalen scoort de as cdH-PS slecht in de peilingen en dus gooit de Brusselse regering wederom olie op het vuur van de vliegroutes”, zegt Bart.

Onder het mom van een wetenschappelijke studie, die ze nota bene zelf besteld hebben bij de ULB, schermt de Brusselse Regering met dwangsommen. Het doel is zonneklaar zegt Bart: “Vlaanderen moeten alle vliegverkeer torsen terwijl Brussel een no-fly zone wordt. Om hun electorale honger te stillen en hun eigen postje te kunnen verzekeren zetten ze wederom het inkomen van tienduizenden mensen op de luchthaven op het spel.”

"Wij, de N-VA, hebben steeds op alle politieke niveaus voor een billijke verdeling van de lasten gepleit. Ik stel vast dat de collega’s van de CD&V, VLD en Sp.a hier steevast ook voor pleiten binnen het Vlaams Parlement, maar dat ze in Brussel net het tegenovergestelde doen. Als regeringspartijen in de Brusselse Regering hebben ze echter zelf voor deze patstelling gezorgd hebben. Ze legitimeren het Brussels egoïsme en halen de belangen van de Vlamingen in de Rand onderuit. Vervolgens komen diezelfde partijen aan minister Weyts vragen dat hij hun eigen partij in Brussel tegenhoudt. Moet het nog gekker worden?”

Voor Bart is het duidelijk: “In dit dossier kan pas een oplossing bereiken als ook het Brussels Gewest een deel van de lasten op zich wil nemen. Het Brusselse blokkeringsgedrag zorgt ervoor dat de manoeuvreerruimte van federaal minister Bellot steeds kleiner wordt. De geloofwaardigheid van de Vlaamse regeringspartijen in de Brusselse regering staat op het spel staat: geven ze echt om de Vlaming of niet? Of is dat Brussels egoïsme werkelijk zo besmettelijk?”